Ik moet eerlijk bekennen dat ik lange tijd een beetje neerkeek op boekenseries. Ze leken me te gemakkelijk geschreven, te voorspelbaar en niet-literair. Net zoals films vaak bij elk nieuw vervolg in kwaliteit afnemen, zo zag ik series ook als uitgekauwde succesnummers. En ik kon me niet voorstellen dat schrijvers er plezier aan beleefden om deel na deel over dezelfde personages te schrijven.

Dat idee verdween met mijn eigen tweede boek van Haas. Het eerste boekje met dit karakter was 'Haas weet van niks', uitgegeven door uitgeverij Zwijsen.

Bij dit tweede boek ontdekte ik dat een fictief karakter een echt kind kan zijn voor een schrijver en illustrator, en dat je daar dus met ieder nieuw boek hoe langer hoe meer van gaat houden. En gek genoeg, wordt je hoofdpersonage niet vlakker maar krijgt hij juist meer diepgang naarmate je hem beter leert kennen en hij door alle avonturen heen groeit.

En ook de andere argumenten bleken niet waar te zijn. Of je nu met een vast of nieuw karakter werkt; je schrijft er niet makkelijker of minder goed door. Het ligt aan jezelf met hoeveel aandacht je de plots, verwikkelingen en grapjes schrijft en hoeveel zorg je aan je taal besteedt.

Ondertussen zijn er sinds 2002 al 19 boeken van Haas verschenen. Haas is dus al 20 jaar oud! Reden voor een feestje, met heel veel worteltjestaart!