Onlangs was ik te gast bij groep 7 van Kindcentrum Cornelius in Venhorst. Wat een superenthousiaste groep én meester was dat! Toen ze hoorden dat ik nog een verhaaltje over Pip en Polle voor een boek in wording moest schrijven, hebben ze dit geweldige verhaal geschreven. Helaas net iets te laat voor het boek, maar zo kunnen heel veel mensen het klassenverhaal lezen!
Ik vind het heel treffend geschreven. De karakters kloppen precies en er is een leuke grap aan het eind. Ik zou zeggen: ga zo door groep 7!

De illustraties zijn van Esther Leeuwrik.

Op zoek naar ...

‘Wauw, wat een mooie kleuren heeft die vogel,’ fluistert Pip.
‘Weet jij welke vogel dit is?’ vraagt Polle.
‘Nee, geen idee,’ zegt Pip.
De moeder van Polle komt zingend het balkon op. De vogel vliegt er weer vandoor.
‘Ah mama, je hebt hem weggejaagd,’ zegt Polle.
‘Nu weten we nog niet welke vogel dat was,’ zegt Pip.
‘Ik weet het goed gemaakt,’ zegt de moeder van Polle. ‘Ik bel Margje op en vraag of ze tijd heeft om vandaag mee vogels te gaan spotten. Wie weet vinden we jullie vogel wel?’
Dat plan zien Polle en Pip wel zitten.
‘Margje gaat graag mee naar bos,’ vertelt de mama van Polle. ‘Ze neemt haar verrekijker mee’.
In het bos horen Pip en Polle allerlei vogeltjes fluiten.
‘Volgens mij zijn ze gezellig aan het kletsen,’ lacht Pip.
‘Mag ik even door de verrekijker kijken?,’ vraagt Polle.
‘Maar natuurlijk, daar zijn we voor naar het bos gekomen,’ reageert Margje.
Polle tuurt langs de bomen. ‘Yes, ik zie er een! Een zwarte met een gele snavel.’
‘Dat moet een merel zijn,’ zegt Margje.
‘Nu wil ik,’ schreeuwt Pip.
‘Ja, nu heb je hem weggejaagd,’ zegt Polle. ‘Eigen schuld, dikke bult.’
Na een uur hebben Pip en Polle nog steeds niet die ene bijzondere vogel gevonden.
‘Laten we naar huis gaan,’ stelt de moeder van Polle voor. Teleurgesteld knikken Polle en Pip en lopen ze terug naar de fietsen.
Als iedereen klaar is om te gaan, vraagt Pip: ‘Margje, mag ik nog één keertje door de verrekijker kijken?’
‘Oké, heel even dan,’ zegt Margje.
Pip tuurt nog een laatste keer door de verrekijker het bos in. Dan ziet Polle dat er een vogel aan komt vliegen. ‘Niet bewegen,’ fluistert Polle. De vogel landt midden op de verrekijker. Pip durft niet te bewegen en staat muisstil.
‘Dat is ‘m, fluistert Polle trots’.
‘Dan weet ik welke vogel jullie op het balkon hebben gezien,’ zegt Margje. ‘Deze vogel noem je de Vlaamse gaai. Dat kun je zien aan zijn blauwzwart gestreepte kleuren op de vleugels’.
De Vlaamse gaai springt op van de verrekijker en vliegt tussen de bomen het bos weer in. ‘Nu heb ik hem nog steeds niet kunnen zien,’ snikt Pip. Dan laat de mama van Polle haar telefoon aan Pip zien. ‘Kijk, ik heb een foto van je gemaakt’. Pip lacht en zegt: ‘Volgens mij was de Vlaamse gaai ook naar ons op zoek’.